بعد از روشن کردن روتر و اتصال لب تاپ به یکی از پورت های Ether2 به بعد می توانیم با استفاده از ابزار Winbox که برای انجام تنظیمات روی روتر های میکروتیک ارائه شده است از طریق IP Address یا Mac Address به روتر متصل شویم.
البته روش های دیگری نیز برای اتصال به روتر از طریق Telnet و SSH و همچنین اتصال Console وجود دارد که در صورتی که به نرم افزار winbox دسترسی نداشتیم می توانیم از آن ها استفاده کنیم.
توجه داشته باشید که شناسه کاربری پیش فرض admin و رمز عبوری برای آن تنظیم نشده است و بدون وارد کردن پسورد می توانید به روتر لاگین نمایید.
در این مرحله بعد از لاگین به روتر از منوی سمت چپ وارد بخش system گزینه Reset Configuration شده تا تمام تنظیمات پیش فرض را حذف کرده و در مراحل بعد متناسب با نیاز خود آن را مجدد تنظیم نماییم.
در این بخش گزینه No Default Configuration را فعال کرده و روی گزینه Reset Configuration کلیک می کنیم تا روتر ریبوت شده و بدون هیچ تنظیماتی پیش فرضی مجدداً راه اندازی گردد.
بعد از اینکه روتر شما بصورت کامل Reset شد هم اکنون باید از طریق ابزار Winbox با Mac Address به روتر متصل شده و تنظیمات IP و … را انجام دهید.
برای اتصال از طریق Mac Address ابتدا با استفاده از تب Neighbors در لیست تجهیزات موجود Mac Address روتر را پیدا کرده و روی آن کلیک می کنیم و سپس با نام کاربری admin و بدون پسورد از این طریق به روتر لاگین می کنیم.
در ادامه به انجام تنظیمات IP Address و ساخت Bridge و همچنین DHCP Server می پردازیم…
برای تنظیم IP Address از منو سمت چپ از قسمت IP گزینه Addresses را انتخاب می کنیم. پیشنهاد می شود برای مصارف خانگی و اداری که نیاز به تنظیم IP و سرویس های مجزا برای هر پورت نداریم ابتدا از منو سمت چپ گزینه Bridge را ایجاد کرده و پورت و پورت هایی که می خواهیم سرویس های مشترکی اعم از IP و DHCP Server و … را روی آن ها راه اندازی کنیم در یک Bridge قرار دهیم و به این شکل روتر خود را به یک سوئیچ مجازی تبدیل نماییم.
برای این منظور ابتدا از منو سمت چپ قسمت Bridge را انتخاب می نماییم و در کادر باز شده روی گزینه + کلیک می نماییم:
در صورتی که می خواهیم سرویس STP را روی این سوئیچ مجازی فعال کنیم در این بخش از تب STP می توانیم آن را فعال نموده و تنظیمات آن را ویرایش کنیم که پیشنهاد می شود از پروتکل rstp که بصورت پیش فرض فعال می باشد استفاده نماییم:
بعد از ایجاد Bridge از تب Ports پورت هایی که مدنظر داریم را در این Bridge اضافه می کنیم. توجه داشته باشید تمام اینترفیس های Ethernet , Wireless , SFP و تانل هایی که ماهیت Layer 2 دارند را می توانیم در Bridge اضافه نماییم.
در این بخش روی دکمه + کلیک نموده و از لیست اینترفیس های روتر تک تک آن ها را به Bridge مربوطه انتقال می دهیم.
توجه داشته باشید زمانی که یک پورت را وارد Bridge می کنیم تمام سرویس های لایه ۲ مثل DHCP Server از این پس باید روی آن Bridge را اندازی گردد.
برای ایجاد Bridge در محیط CLI از دستورات زیر استفاده می کنیم:
[admin@MikroTik] > interface bridge add name=bridge1
[admin@MikroTik] > interface bridge port add bridge=bridge1 interface=ether1
[admin@MikroTik] > interface bridge port add bridge=bridge1 interface=ether2
[admin@MikroTik] > interface bridge port add bridge=bridge1 interface=ether3
بعد از ایجاد Bridge و تخصیص پورت ها به آن از منو IP گزینه Addresses برای تنظیم IP رو آن Bridge اقدام می کنیم.
در زمان وارد کردن IP Address حتما به وارد کردن CIDR باید دقت نمود زیرا در این بخش در صورتی که شما با CIDR محدوده شبکه خود را تعیین نکنید بصورت پیش فرض میکروتیک /۳۲ را در نظر می گیرد.
در این مثال ما آدرس ۱۹۲٫۱۶۸٫۸۸٫۱/۲۴ را روی Bridge1 که در واقع تعدادی از اینترفیس های خود را در آن قرار داده ایم انتخاب می کنیم.
برای تنظیم IP Address در محیط CLI از دستورات زیر استفاده می کنیم:
[admin@MikroTik] > ip address add address=192.168.88.1/24 interface=bridge1
اکنون می توانیم با تنظیم یک IP در رنج آدرسی که روی پورت میکروتیک قرار داده ایم روی PC خود از طریق IP به روتر متصل شده و ادامه تنظیمات را انجام دهیم.
همچنین از این پس می توانیم از محیط گرافیکی تحت وب میکروتیک تحت عنوان webfig که محیطی شبیه به winbox تحت وب دارد نیز استفاده کنیم که برای دسترسی به آن کافی است که IP آدرس روتر خود را در یک مرورگر وارد نموده و از امکانات آن استفاده نماییم.
در ادامه به انجام برخی از تنظیمات اولیه روتر میکروتیک می پردازیم.
برای تغییر نام روتر در محیط ترمینال از دستورات زیر استفاده می کنیم:
[admin@MikroTik] > system identity set name=MikroTikBlog_R1
در صورتی که از پورتی از روتر استفاده نمی کنیم پیشنهاد می شود که پورت مذکور را غیر فعال یا Disable نماییم. برای غیر فعال کردن پورت از دکمه و برای فعال کردن اینترفیس از دکمه
استفاده می کنیم.
برای تنظیم نام Interface ها در محیط CLI از دستورات زیر استفاده می کنیم:
[admin@ MikroTikBlog_R1] > interface ethernet set ether1 name=ether1-Server1
[admin@ MikroTikBlog_R1] > interface ethernet set ether2 name=ether2-Switch
همچنین برای فعال یا غیر فعال کردن Interface در محیط CLI از دستورات زیر استفاده می کنیم:
[admin@ MikroTikBlog_R1] > interface ethernet disable ether1-Server1
[admin@ MikroTikBlog_R1] > interface ethernet enable ether1-Server1
در ادامه به راه اندازی سرویس DHCP و تنظیمات بخش Wan می کروتیک می پردازیم.
در ادامه مقاله آموزشی راه اندازی اولیه روتر میکروتیک برای ایجاد یک DHCP Server از طریق Winbox به روتر میکروتیک لاگین نموده و از منو IP وارد بخش DHCP Server می شویم. برای راحتی کار و تنظیمات صحیح می توانیم از دکمه DHCP Setup کمک بگیریم.
ابتدادرگاه یا Interface که قصد داریم از طریق آن به کاربران شبکه سرویس بدهیم را مشخص می کنیم که همانطور که در مقالات قبلی توضیح داده شد وقتی تعدادی از پورت های روتر را با هم Bridge می کنیم این سرویس ها و تنظیمت باید برای اینترفیس Bridge انجام شود:
با توجه به IP Address تنظیم شده روی این اینترفیس روتر بصورت خودکار رنج IP های شبکه ما را شناسایی می کند.
بصورت پیش فرض در تنظیمات DHCP Setup روتر میکروتیک IP address خود را به عنوان Gateway به کاربران معرفی می کند که در صورتی که Gateway شبکه دستگاه دیگری به جز میکروتیک می باشد می توانیم IP آن را در این بخش وارد نماییم:
محدوده آدرس IP هایی که می خواهیم بصورت اتوماتیک به کاربران تخصیص داده شود را در این بخش مشخص می کنیم:
در این مرحله DNS Server هایی که می خواهیم به کاربران شبکه معرفی کنیم را وارد می کنیم. در صورتی که DNS Server داخلی در شبکه داشته باشیم می توانیم در این بخش IP آن را وارد نماییم.
در این قسمت می توانیم مدت زمانی که روتر یک IP را برای یک کاربر یا هاست در شبکه رزرو نگه می دارد را تعیین نماییم. پیشنهاد می شود در صورتی که میکروتیک را در یک محیط عمومی مثل کافی شاپ و رستوران راه اندازی می کنید مدت زمان Lease Time در حدود ۱۰ تا ۳۰ دقیقه باشد تا با مشکل کمبود IP برای تخصیص به کاربران جدید مواجه نشویم.
بعد از اتمام تمام مراحل قبل در صورتی که سرویس DHCP Server با موفقیت راه اندازی شود پیغام زیر دریافت می شود.
توجه داشته باشید برای مشاهده IP هایی که به Host های مختلف تخصیص داده شده است می توانیم از بخش IP وارد DHCP Server شده و در تب Lease لیست IP ها به همراه اطلاعات کاربران فعال در شبکه که از DHCP Server میکروتیک IP دریافت کرده اند را مشاهده نمایید.
بعد از انجام تنظیمات فوق باید دسترسی روتر به اینترنت را فراهم نماییم تا کاربران از طریق میکروتیک به اینترنت متصل شوند.
برای این منظور به سه طریق می توان عمل نمود:
در این حالت روی کارت شبکه Wan روتر یک IP وارد نموده و سپس برای تعیین Default Gateway میکروتیک از منو IP وارد بخش Routes شده و روی دکمه + کلیک می نماییم.
در این پنجره در قسمت Gateway آدرس IP مودم که اینترنت میکروتیک را تامین می کند وارد نموده تا از این Route نیز کاربران میکروتیک به اینترنت متصل شوند:
در این حالت روتر میکروتیک به مودم متصل شده و بصورت خودکار از DHCP مودم IP و DNS و Gateway را دریافت می کند که لازمه ی آن فعال کردن سرویس DHCP Client روی اینترفیس متصل به مودم می باشد.
برای این منظور از منو IP وارد بخش DHCP Client شده و با استفاده از دکمه + از لیست اینترفیس های موجود پورتی که به عنوان Wan روتر میکروتیک در نظر گرفته ایم و به مودم متصل شده است را انتخاب می نماییم.
در نظر داشته باشید این پورت نباید در Bridge قرار گرفته باشد.
روش های دیگری برای اتصال به اینترنت از طریق میکروتیک وجود دارد مثل اتصال PPPoE و LTE و… که در مقالات بعدی به بررسی آن ها می پردازیم.
بعد از اتصال میکروتیک به اینترنت فقط کافی است که یک رول NAT برای روتر تعریف کنیم تا اینترنت کاربران شبکه داخلی میکروتیک به سمت اینترنت با استفاده از سرویس NAT برقرار شود.
برای این منظور دستورات زیر را در محیط ترمینال وارد می کنیم:
[admin@MikroTik] > ip firewall nat add action=masquerade chain=srcnat src-address=192.168.88.0/24
با دستور بالا دسترسی به اینترنت از طریق Nat برای رنج کاربران ۱۹۲٫۱۶۸٫۸۸٫۰/۲۴ فراهم می گردد. در صورتی که رنج آدرس دیگری برای کاربران شبکه میکروتیک در نظر گرفته اید می توانید متناسب با رنج IP جدید دستور فوق را ویرایش نمایید.
در نهایت باتوجه به اینکه بصورت پیش فرض شناسه admin میکروتیک رمز عبور ندارد برای تنظیم رمز عبور از منو system ابتدا وارد بخش Users شده و از لیست موجود با کلیک روی کاربر admin می توانیم برای آن رمز عبور مناسب تنظیم کنیم.
توجه داشته باشید در صورت فراموشی رمز عبور میکروتیک در حال حاضر راهی برای بازیابی پسورد بدون از دست رفتن اطلاعات وجود ندارد.
تمامی مراحل فوق به همراه سایر توضیحاتی که در مقالات قبلی ارائه گردید بخشی از تنظیماتی است که برای راه اندازی اولیه روتر میکروتیک در شبکه داخلی مورد استفاده قرار می گیرد.